Helt altíð at jødiski rabbinarin Aaron Jastrow í grípandi sjónvarpsrøðini 'War and Remembrance', var rættuliga óvísur í sínum avgerðum; avgerðir sum seinni vóru atvoldin til at hann seinni endaði jørðisku tilveru sína í skorteininum í fangatippinum Auschwitz.
Óansæð so kendi maðurin til líðing (so tað forslær). Jastrow hevði ivaleyst úthugsa øll argumentir fyri og ímóti pardoxinum um hví ein alvaldandi Gud loyvir líðing. Leinkjan niðanfyri vísir seinastu talanu hjá Jastrow í synagoguni í Theresienstadt, møguliga dagin fyri at hann og tey seinastu vóru deporteraði til helviti í Auschwitz. Hesa 6 minuttir longu taluna áttu øll kristin og gudloysingar somuleiðis, at hoyrt og tikið til sín, tí hetta er tað svarið sum Bíblian gevur um hendan aldargamla spurningin.
Út frá Bíbilsku søguni um Job, greiðir Jastrow frá loyndarmálinum um líðing. Jastrow lýsir evnið akkurát soleiðis sum eg havi uppfata tað. Og forkláringin er ikki so einkul, polemisk og yvirfladisk sum ateistar oftani gera tað til, og hví skuldi tað?
No comments:
Post a Comment
Tað er einum og hvørjum frítt at viðmerkja og kritisera, men bannan, persónlig álop, og niðring kunnu verða strika.
Verður ákæra reist um óerligheit ella lygn, eigur viðmerkjarin ikki at verða duldur.
Trøll og persónar sum bevíst royna at eitra kjakið fáa ikki longur loyvi at luttaka.