Hvat sigur Koranin um teir kristnu og jødisku tekstirnar?

Onkur hevur spurgt um Bíbliuna í samband við Koranina (bókina í Islam), og eg skal tí líka siga eitt sindur um hetta í einum trúarverju høpið.

(hesin bloggur er eisini ætlaður til kjak millum religiónir, og um muslimar lesa henda bloggin er kritikkur og kjak ómetaliga vælkomi).

(henda greinin viðger ivaleyst spurningar sum stinga seg upp, serstakliga millum kristin og muslimar, men sjálvandi kunnu ateistar og onnur vísa sín áhuga í hesum eisini)

Tann vanliga hugsanin hjá Muslimum er at Bíblian vit nú hava um hendur er antin broytt ella burturblivin. Við øðrum orðum einafer dalaði evangeliið niður frá himli til Jesus í eini opinbering, eins og Lógin var opinbera til Móses. Báðar bøkur vóru skrivaðar niður og kristin og jødar lósu og fylgdu hesum bókum. Seinni í tíðini hava so jødar og kristin broytt hesar bøkur.

Trupuleikin uppstendur, tí hvørki Lógin ella evangeliið samsvarar við Koranina. Og so uppstendur spurningurin: hví sigur so Koranin, at hesar bøkur eru Orð Guds um tær ikki samsvara við seinastu bókina, Koranina?

Muslimar ídag hava tí bara eitt svar, jødar og kristin mugu hava broytt og falskað teirra bøkur.

Nú tíðanverri so heldur hetta ikki í einum søguligum høpi. Tað er einki prógv upp á ein kristin uppruna bók var broytt. Alt bendir uppá at kristnir leiðarir virkaðu sum 'samar' tað vil siga teir vóru partur av einum lærisveina bólki sum lærdu seg traditiónina uttanat og soleiðis vardu hana munnliga inntil traditiónin var niðurskriva og aftaná hildu á sum 'samar' traditióni saman við tí skrivaði, sum Papias er eitt dømi uppá og Irenaeus eisini.

Tað sum muslimar ivaleyst leggja dent á, er redaktión, men hetta lýsir bara ikki tað slagi at broyting sum skal til fyri at verja islamska sýnspunktið.

Evangeliið er heldur ikki ein opinbering, evangeliið er ein eygnavitnis frásøgn sum eisini inniheldur læru Jesusar. Ongantíð hava kristin trúð uppá evangeliið sum ein opinbering.

Nú brúki eg eisini orði 'evangeliið', tí Koranin brúkar orði í singular, Injeel (evangeliið). Orði Injeel kemur frá teimum syrisku kristnu, og tey nýttu vanliga orðið í singular um tey 4 evangeliini. Hetta var eisini vanligt millum tey kristnu sum talað griskt, har í evangeliini eisini vóru kalla evangeliið í singular, líka upp til 7 árhundra.

Men hvat sigur sjálv Koranin um evangeliini, eftirsum tað er Koranina ein muslimur má leita sær eftir svarið. 

Um tú ert í iva um nakað av tí vit have opinbera tær, so spyr tey sum lesa Bókina áðrenn teg (Sura 10: 94)

Hetta versi í Koranin sum er skriva til muslimar í 7 árhundra, biður muslimin spyrja tey sum lesa bókina áðrenn hann, um hann hevur nakran spurning.

Versi sipar til nøkur sum lesa eina bók áðrenn Koranin kom. Hvørja bók talar høvundurin um her?

Hevur tú ikki hugsa um tey sum hava fingi ein part av Bókini. Tey eru bjóða til Bókina hjá Allah…(Sura 3: 23).

Við øðrum orðum, tað vóru heilagar opinberingar til áðrenn Koranin kom. Hesar opinberingar verða roknaðar sum partur av Guds bók, og her verða tey sum lesa hesar opinberingar í tíð Muhammads bjóða til seinasta partin av hesi opinberingini, sum er Koranin.

Hvørjar eru so hesar bøkur ella opinberingar sum komu undan Koranini?:

Tað er hann sum sendi niður, sannleikan, bókina sum staðfestir tað sum kom áðrenn, og hann sendi niður Mósilógina og Evangeliið (3:3).

So hesar bøkur eru Mósilógin (Mósibøkurnar) Evangeliið (tey fýra, sum tey kristnu lósu í 6 og 7 øld)

Víðari sigur Koranin:

...Mósilógin og evangeliið sum er við teimum (Sura 7: 156-157)

Tað vil siga hesar bøkur vóru til tá Koranin var opinbera, tær vóru ikki burturblivnar ella broyttar.

Hetta seinna kemur týðiliga til sjóndar í Sura 5: 68-71 har vit lesa:

…Tit hava einki at byggja uppá intil tit gera eftir Mósilógini og Evangeliinum og tað sum Gud hevur opinbera tykkum (Sura 5: 68-71)

Um muslimar ídag hava rætt í sínum pástandi at evangeliið ikki kann lítast á, hví leggur so Allah teimum kristnu og jødunum dent á at fylgja sínum bókum.

Og víðari, um muslimurin ynskir at seta seg upp ímóti teimum undanfarnu opinberingunum, stríðir hesin so ikki ímóti síni egnu halgu bók:

Verð ansin tá tú (muslimurin) kjakast við Fólk Bókana (jødin og tey kristnu)…sig: Vit trúgva á tað sum er opinbera okkum (Koranin) og tað sum er opinbera tykkum (Mósibøkurnar og Evangeliið), Gud okkara og Gud tykkara er ein (Sura 29: 46)

Tíðskil má muslimurin eftir Koranini at døma, noyðast við at proklamera trúðvirði í hesum undanfarnu bókum, hann hevur ikki loyvi til at sáa iva um tær.

Og víðari:

Tit sum trúgva! Trúgvi á Allah hansara boðberara og skriftina sum hann sendi til boðberarin, og skriftina sum hann sendi teimum í komu undan honum. Ein og hvør sum avnoktar Allah, hansara einglar, hansara bøkur og hansara boðberara, og dómadagin eru farin langt av leið (Sura 4: 136).

Muslimurin sum velur at fara ímóti bók síni (Koranini) og seta spurning við opinberingarnar sum jødar og kristin lósu í 7 árhundra er tíðskil eftir Koranini at døma, fortaptur. 

Við øðrum orðum, ein muslim sum setur seg upp ímóti evangeliinum og Mósilógini er ikki ein muslim, men á hina síðuna ein muslim sum fylgir bók síni og harvið velur at seta lít sítt á Bíbliuna eisini, kann ikki verða muslim heldur. 

Hvat er so ein muslimur?