Fyri nøkrum árum síðani útgav gnostikarin Bart Ehrman bókina 'God's Problem', har í Ehrman viðger trupuleikan í samband við Gud og óndskap/líðing.
Í bókini skrivar Ehrman, at tað var hesin spurningur sum gjørdi enda á hansara trúgv:
...the problems of the Bible are not what led me to leave faith...I continued to be ...a completely committed Christian...But I came to a point where I could no longer believe...I could no longer explain how there can be a good and all-powerful God actively involved with this world, given the state of things (Bart Ehrman, God Problem, p. 3)
Sjálvur haldi eg 'The Problem of Evil', at verða eitt rættuliga vánaligt argument, sjálvt um argumentið kann sigast, at verða ómetaliga kensluborið og klassiskt. Og hetta sigi eg, sum ein í hevur uppliva líðing (ikki minst í løtuni) og sum meiri enn einafer, hevur uppliva hesa somu kenslu sum Ehrman omanfyri lýsir.Fyri tann sum hevur áhuga í kjakinum, so hava eg niðanfyri lagt eina leinkju út til bloggin hjá Clay Jones, sum viðger hvønn einasta kapitul í bókini hjá Bart Ehrman. Nú er talan um 'Ehrman's Problem':
http://www.apologetics315.com/2012/01/ehrmans-problem-critique-by-clay-jones.html
http://www.clayjones.net/
No comments:
Post a Comment
Tað er einum og hvørjum frítt at viðmerkja og kritisera, men bannan, persónlig álop, og niðring kunnu verða strika.
Verður ákæra reist um óerligheit ella lygn, eigur viðmerkjarin ikki at verða duldur.
Trøll og persónar sum bevíst royna at eitra kjakið fáa ikki longur loyvi at luttaka.