Thursday, August 2, 2012

Sýru álop og at vera kristin í Pakistan



At vera kristin í muslimska Pakistan, kann gerast vandamikið. Hetta ásannaði 16 ára gamla Julie Aftab, sum starvaðist á einum almennum kontóri, tá ein muslimur brádliga ein dagin brasaði inn og spurgdi um hennara trúgv. Maðurin hevði sæð at Julie gekk við einum krossi um hálsin.

Muslimum flest dáma ikki krossar! Muhammad profeturin gekk amok tá hann bar eyga á krossar. Muslimar trúgva at Jesus fer at koma aftur og tá fer hann at drepa allar grísar og bróta allar heimsins krossar. Summir muslimar eru enntá farnir í hernað móti tomatum, eftirsum ein krossur kemur til sjóndar um tú sker fruktina ein ávísan veg.

Hmm, visti ikki at fruktir kundu vera kristnar?

Tá Julie játtaði at hon var kristinn, gjørdist maðurin frá sær sjálvum og fór at oysa sína vreiði yvir ungu gentuna. Eftir skoluna, fór maðurin og ein vildi tá vóna at nú var sloppi, men løtu seinni kom maðurin aftur, hesuferð við einari fløsku av sýru, sum hann oysti yvir høvd hennara.
Sýran gjørdi at andlitið byrjaði at upploysast og Julie royndi at sleppa sær út, men var steðga av einum øðrum manni, sum eisini vildi sleppa upp í part. Hesin helt Julie og tømdi síðani tað sum eftir var í fløskuni á andlit hennara.
Julie fór síðani rennandi, sansaleys gjøgnum gøtuna og uttan at fáa bráðneyðuga hjálp, át sýran seg líka inn á bein so at enntá tennirnar byrjaðu at detta úr munninum.

Ein fitt kvinna tók Julie heim og oysti vatn á hana (miðskil ikki innleggi, tað finnast nógvir góðir og fittir muslimar, eitt nú hendan kvinnan), men tá fari var við henni til læknarnar helt ræðuleikin á. Læknarnir sýtti fyri at hjálpa Julie, eftirsum hon var kristin og sjúkrahúsið tók somu støðu, eftirsum hóttanir vóru givnar, um at brenna sjúkrahúsið niður, um teir tóku Julie inn.
Tað eydnaðist tó umsíðir at finna eitt sjúkrahús, sum vildi taka ímóti gentuni, har hon síðani var innløgd í eitt ár. 67 prosent av andliti hennara var brent, hon misti annað eyga og fekk eitt stórt hol í kjálkan, har í ein kundi síggja tær tennirnar sum enn vóru sitandi.

Í dag hevur Julie fingi asylum í USA og býr í Houston Texas, har í hon nú bíðar eftir statsborgaraskapinum og hevur klára seg ómetaliga væl á universitetinum.




Ikki allir muslimar kunnu ella eiga at bólkast sum viðtíggir, eitt nú kvinnan, sum var so mikið djørv at hjálpa Julie og taka hana við sær heim. Men tað eigur tó ikki at undra nakran, at slíkur omanfyri nevndur ágangur er møguligur, tá Islam er valdandi í einum samfelagið (tíðskil er tað religiónin Islam, og ikki muslimar sum eg kritiseri).

Eitt nú lærir Koranin um Islam og minniluta bólkar (í hesum førinum jødar og kristin):

Fight against those who (1) believe not in Allah, (2) nor in the Last Day, (3) nor forbid that which has been forbidden by Allah and His Messenger (4) and those who acknowledge not the religion of truth (i.e. Islam) among the people of the Scripture (Jews and Christians), until they pay the Jizyah with willing submission, and feel themselves subdued (9: 29).

O you who believe! Fight those of the disbelievers who are close to you, and let them find harshness in you, and know that Allah is with those who are the Al-Muttaqun (9: 123)

Muhammad is the Messenger of Allah, and those who are with him are severe (or ruthless, vehement) against disbelievers, and merciful among themselves (48: 29).

Sýru ágangur er rættuliga vanligur nógvastaðnis í heiminum. Julie fekk hjálp og hevur eina lovandi framtíð. Men tað eru ikki einans kristin í gerast offur fyri sýru álopið og eg vóni at greinin ikki einans skal takast sum kritikkur av Islam og tess viðferð av minniluta bólkum, so sum kristnum (í hesum førið).

Hvussu við teimum mongu, bæði kristin og ikki, sum mugu liva við vanlagnuni av sýru álopi og ikki fáa tað hjálp, tey rættindi, rættvísi og tær sømdir sum áttu at verið til taks. Tildømis Naziran Bibi, ein muslimsk kvinna hvørs lív var oyðilagt av líknandi vanlagnu; í hesum førinum orsaka av ónda manninum, sum hon var tvinga at gifta seg við:



Og tað eru onnur (fulkommuliga skelkandi):







No comments:

Post a Comment

Tað er einum og hvørjum frítt at viðmerkja og kritisera, men bannan, persónlig álop, og niðring kunnu verða strika.

Verður ákæra reist um óerligheit ella lygn, eigur viðmerkjarin ikki at verða duldur.

Trøll og persónar sum bevíst royna at eitra kjakið fáa ikki longur loyvi at luttaka.