Tey sum argumentera fyri at eingin Gud er, ella sum bara eru skeptisk um ein møguligan Guds eksistens, mugu í summum førum stríða seg ígjøgnum ovurhonds eftirfylgjandi paradoxir.
Eitt av hesum, er upprunin til alheimin (tá inkludera vit tíð, rúmd, evnið, orku, universir, so at siga alla tilveru).
Við øðrum orðum var undan hesum uppruna: Einki!
Og tá meinast við absolut einki: eingin rúmd, eingin tíð, eingin orka, eingin tómleiki, eingin tilvera, Einki!
Sum ein kendur fysikari einafer málbar seg: tað slepts ikki undan, vit noyðast at standa andlit til andlit við trupuleikan av einum alheims uppruna (sipandi til fyrsta universi í multivers hendingagongdini). Hesin fasthelt uppá multivers ástøði (at mong universir eru og at hesi uppihalda hvørt annað onkursvegna) men at fyrsta og elsta universi mátti verða uppstaði úr hesum ongum: Ex Nihilo.
Hettar hevur fingi nógvar ídnar ateistar í hesum døgum at upphugsa eina ørðgrynu av undanførðslum, eitt nú hvussu vit eiga at tulka 'einki', og her roynir Lawrence Krauss (fysikarin sum ikki loyvir øðrum at tosa) seg so við einari av slagnum.
Ikki serliga sannførandi ella logiskt (má eg siga), men eg vildi tó deila hetta við tykkum:
“There are a variety of forms of nothing, [and] they all have physical definitions.”
“The laws of quantum mechanics tell us that nothing is unstable.”
“70% of the dominant stuff in the universe is nothing.”
“There’s nothing there, but it has energy.”
“Nothing weighs something.”
“Nothing is almost everything.
No comments:
Post a Comment
Tað er einum og hvørjum frítt at viðmerkja og kritisera, men bannan, persónlig álop, og niðring kunnu verða strika.
Verður ákæra reist um óerligheit ella lygn, eigur viðmerkjarin ikki at verða duldur.
Trøll og persónar sum bevíst royna at eitra kjakið fáa ikki longur loyvi at luttaka.